Sinüzit, oldukça yaygın görülen ve kişinin yaşam kalitesini önemli derecede etkileyen bir rahatsızlıktır. Birçok ülkede önemli bir sağlık bütçesi gerektiren bu hastalık, paranazal sinüsler olarak adlandırılan burnun etrafındaki sinüsler ile ilgilidir. Frontal sinüs alın bölgesinde, maksiller sinüs yanak bölgesinde, ön ve arka etmoid sinüsler burun kenarında, sfenoid sinüs ise burun arka üst bölgesinde kafatası kemik yapısında yer almaktadır. Sinüslerin büyüklükleri kişiden kişiye değişkenlik göstermektedir ve genellikle doğumdan sonra ortaya çıkmaktadır. Sağlıklı durumlarında sinüsler, içleri hava ile dolu olup sadece bir kanal ile burun boşluğuna açılmaktadır. Paranazal ve burun sinüslerini örten mukozal yapı aynı olduğundan dolayı çoğu kez beraber enfekte olmaktadırlar. Bu sebepten dolayı sinüzit yerine rinosinüzit demek daha doğru olmaktadır.

Paranazal sinüslerin fizyolojisi ve fonksiyonları hakkında bazı hipotezler bulunmaktadır:

Bu fonksiyonların olabileceği düşünülmektedir. Paranazal sinüzit, sinüslerin enfeksiyonudur ve akut, subakut ve kronik olarak sınıflandırılmaktadır. Bu sınıflandırma, enfeksiyonun süresi ile yakından ilişkilidir. En az iki haftadan az süren sinüzit akut, iki hafta ile üç ay arasında süren sinüzit subakut ve üç aydan uzun süren sinüzit kronik olarak adlandırılır. Ayrıca, kendini tekrarlayan sinüzitler de bulunur ki bunlar, kronik sinüzitin akut alevlenmeleri olur.

Komplikasyon yapmamış olan akut sinüzit türlerinde ilaç tedavisi çoğu zaman yeterli olmaktadır. Burun içerisindeki akıntılardan eğer kültür yapılabiliyorsa, uygun antibiyotik verilir. Kültür yapılamıyorsa, çoğu kez geniş spektrumlu bir antibiyotik kullanılır. Antibiyotiğin yanı sıra, sistemik ödem çözücüler ve lokal çözücüler ile alerjik ilaçların kullanılması gerekmektedir. Bu tedavi yöntemi, doktorun tavsiye ettiği dozlar ile ve doktorun kontrolü altında kullanılmalıdır. İlaçların alınma süresini sadece doktorunuz belirlemeli ve bazen iki, üç haftaya kadar uzayan tedaviler gerekebilir.

Sinüzite zemin hazırlayan anatomik bir bozukluk (örneğin, septum deviyasyonu) veya burun içerisini tıkayan polipoid var ise, bunların cerrahi yolla temizlenmesi gerekmektedir. Akut sinüzitte nadiren ihtiyaç duyulan sinüs cerrahileri, kronik sinüzitlerde daha sık yapılmaktadır. Sinüs ameliyatları, artık endoskop kullanılarak burun içerisinden girilerek yapılabildiği için eskisi kadar korkulacak bir uygulama değildir. Kişinin iş hayatından uzun süre ayrı kalmasını gerektirmeyen bir yöntemdir.